روش بیومتریک امضاها چیست؟
استفاده از امضاهای دست‌نویس برای احراز هویت اسناد کاغذی سابقه طولانی دارد، اما اخیراً استفاده از تکنیک‌های بیومتریک الکترونیکی مدرن این فرایند را خودکار کرده است. این کار به یکی از دو روش زیر انجام می‌شود:
تشخیص امضای ثابت یا آفلاین:
تصویر گرافیکی امضای دست‌نویس (یا مجموعه‌ای از امضاهای نمونه) یک شخص به‌عنوان الگوی مرجع دیجیتالی ثبت می‌شود. امضاهای بعدی در جریان کسب و کار و فعالیت‌های اجتماعی ارائه می‌شوند (به عنوان مثال، چک، قراردادها) و ویژگی‌های امضا (شکل، اندازه، لبه‌ها، منحنی‌ها و غیره) توسط الگوریتم با امضا (های) مرجع مقایسه می‌شوند.
تشخیص امضای پویا یا آنلاین:
اقدامات فیزیکی مربوط به نوشتن یک امضا، معمولاً روی یک دستگاه حساس به صفحه نمایش مانند تبلت، ثبت می‌شود و به‌صورت الکترونیکی ضبط می‌شود. در نتیجه ویژگی‌های متفاوتی به جای آنهایی که در تصویر امضا یافت می‌شوند، ارزیابی می‌گردند. این موارد شامل یک ارزیابی سه بعدی (محورهای X، Y وZ ) از زمان صرف‌شده، ریتم و سرعت‌های مختلف تشکیل هر حرف و امضای کلی، فشار قلم/ قلم و جهت ضربه‌ها، از جمله ضربات آزاد، به عنوان مثال تقطیع خطوط است. مانند تفاوت یک Tیا نقطه در حرف I .
کاربردها:
- شناسایی امضای ایستای بانکی برای انجام امور چک و کارت اعتباری، معاملات تجاری و اداری؛
- تشخیص امضای پویا؛ ممکن است برای تشخیص امضای ایستا استفاده شود و همچنین برای مواردی که سطوح بالاتری از اطمینان مورد نیاز است، مناسب است. مانند احراز هویت مشتری در تراکنش‌های مالی و امنیت داده‌های الکترونیکی.
ملاحظات کلیدی:
امضاها یکی از معتبرترین کاربردهای بیومتریک از نظر اجتماعی هستند، زیرا همیشه با احراز هویت اسناد، معاملات تجاری و نامه‌نگاری در بسیاری از فرهنگ‌های جهان همراه بوده‌اند. استفاده از این نوع بیومتریک محبوب‌تر است زیرا مانند اثر انگشت و DNA که اغلب منسوب به تحقیقات جنایی است، شناخته نشده است و لذا اقبال بیشتری نسبت به آن در بین افراد وجود دارد.
امضاهای ایستا می‌توانند مستعد جعل توسط انسان یا رایانه باشند، اما فرایند تشخیص امضای پویا بسیار دقیق است و بازتولید آن برای شخص یا ماشین دیگر بسیار دشوار است. با این حال، چالش اصلی برای هر دو سیستم تشخیص امضای ایستا و پویا، تغییراتی است که در امضای یک شخص در کوتاه مدت و در طول زمان رخ می‌دهد. این موارد ممکن است موقتی باشند یا نشان‌دهنده یک تغییر تدریجی در سبک نوشتن باشند که ممکن است به دلایل مختلف رخ دهد. شایان ذکر است برخی از جدیدترین سیستم‌های پویا دارای عملکردهای یادگیری ماشینی هستند که این تغییرات را نظارت می‌کنند و نرم‌افزار را بر این اساس تطبیق می‌دهند.