بیومتریک ضربه زدن به صفحه کلید
سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) تعریف زیر را درخصوص بیومتریک ارائه می‌کند: بیومتریک/تشخیص بیومتریک عبارت است از شناسایی خودکار افراد براساس ویژگی‌های بیولوژیکی و رفتاری آنها. در این مقاله به معرفی انواع بیومتریک و کاربردهای آنها و نیز ملاحظات کلیدی که درخصوص هر یک از انواع بیومتریک وجود دارد، پرداخته شده است.
روش بیومتریک ضربه زدن به کلید چیست؟
زمانی که مشخصات و ویژگی‌های تایپ کردن تایپیست‌ها در سیستم ثبت شد، سپس می‌توان از این مشخصات برای مقایسه ایشان با یکدیگر استفاده نمود و اقدامات مربوط به تایپ با صفحه کلید را برای شناسایی تایپیست‌ها استفاده کرد. معمولاً اپراتورهای تایپ با صفحه کلید را می‌توان با ویژگی‌هایی مانند زمان صرف‌شده برای انتخاب، فشردن و رها کردن کلیدهای خاص یا مجموعه کلیدها، دینامیک و ریتم زیربنایی ضربات کلید، مهارت هر دست و خطاهای تکرار‌شونده متمایز کرد.
کاربردها:
هویت، فعالیت و حتی میزان بهره‌وری اپراتورها را می‌توان از راه دور و با تجزیه و تحلیل ضربات به صفحه کلید ردیابی و تشخیص داد. در همین راستا بیومتریک ضربه‌ای کلید با سایر برنامه‌های امنیتی یا بیومتریک ترکیب می‌شود تا رویه‌های احراز هویت چندعاملی را تشکیل دهند که این رویه‌ها در حال جایگزینی با پروتکل‌های امنیتی رمز عبور در انجام بسیاری از تراکنش‌های مالی آنلاین و دورکاری کارکنان است.
ملاحظات کلیدی:
تاریخچه بیومتریک ضربه‌ای کلید به پیام‌رسانی تلگرافی و کد مورس برمی‌گردد. در زمان جنگ، افراد مطلع از نحوه ضربه زدن فرستندگان پیام می‌توانستند دوست یا دشمن بودن آنها را تعیین کنند. لذا پیشینه این موضوع با توسعه بیومتریک دینامیک صفحه کلید از تلگراف شکل گرفته که به تدریج با پارامترهای دیگری ترکیب شده است. از جمله موارد توسعه یافته این موضوع عبارت است از موس کامپیوتر و حرکات کشیدن انگشتان روی صفحه نمایش لمسی.
البته توجه به این نکته مهم است که عوامل متغیری ممکن است بر عملکرد ضربه زدن فرد به صفحه کلید تأثیرگذار باشد و آن را مختل نماید به عنوان مثال، خستگی، دمای محیط، وضعیت بدن، نوع صفحه کلید و غیره. همچنین باید توجه داشت که بیومتریک ضربه کلید مبتنی بر رفتار است نه ویژگی‌های فیزیکی. به عنوان مثال بیومتریک‌های اثر انگشت یا عنبیه براساس ویژگی‌های فیزیکی هستند.