معرفی کتاب انقلاب شناسایی شناسه دیجیتال و توسعه
معرفی کتاب انقلاب شناسایی شناسه دیجیتال و توسعه
انقلاب شناسایی: آیا می توان از شناسه دیجیتال برای توسعه استفاده کرد؟
این کتاب در سال 2018 توسط انتشارات for Center Development Global در 272 صفحه منتشر شده است. نویسندگان این کتاب Metz Diofasi Anna و Gelb Alan هستند.
این کتاب در 7 فصل، دیدگاهی همه جانبه را در مورد حوزه شناسایی و مزایای خطرات انقلاب شناسایی، پوشش می دهد و فرصت هایی را نیز برای کاهش این خطرات مشخص می کند. فصول کتاب عبارتند از:
شکاف جهانی شناسایی چقدر است؟ آیا می توانیم آن را اندازه گیری کنیم؟ شناسایی به عنوان عاملی برای توسعه پایدار؛ سیستم های شناسایی: نوآوری در فناوری و ارائه شناسه؛ مقابله با خطرات؛ موارد مرزی در شناسایی دیجیتال؛ به سوی آینده.
معرفی کتاب انقلاب شناسایی شناسه دیجیتال و توسعه
خلاصه بخش هایی از کتاب:
پیشرفت های حوزه شناسایی، پیامدهای گسترده ای برای توسعه دارد. از یکسو این پیامدها می تواند مثبت باشد و اهداف توسعه پایدار را پیش ببرد؛ این اهداف شامل کمک به تحقق حقوق فردی، ایجاد ظرفیت دولتی، بهبود پاسخگویی و گسترش فرصت ها است. از سوی دیگر سیستم های شناسایی ممکن است در جهتی آسیب زا قرار گیرند؛ این آسیب ها می توانند شامل حذف گروه های آسیب پذیر، حمایت از تبعیض نهادینه شده و بهره برداری از داده های شخصی باشند.
کلیه ذینفعان در برنامه ریزی سیستم های شناسایی باید شمول، طراحی قوی و پاسخ گو و مسئولیت سیستم های شناسایی را در نظر داشته باشند و از نمونه های عملکرد خوب کشورهای پیشرو در مدیریت شناسه استفاده کنند.
در شکل ذیل نقش شناسایی در اهداف توسعه پایدار آمده است انقلاب شناسایی برخاسته از گسترش سریع برنامه های شناسایی دیجیتال، افزایش خدمات و تراکنش های وابسته به شناسایی است.

با افزایش افراد و مدارک شناسایی رسمی، توانایی آنها برای مشارکت بیشتر در زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بالا رفته و تحول عظیمی در ارتباط بین شهروندان و دولت رقم خورده است.
کشورهای با سطح درآمد پایین، متوسط و ثروتمند همگی در حال رونق بخشی به برنامه های شناسایی می باشند.
این رونق توسط برخی اولویت ها هدایت می شود؛ ملت سازی، ارتقای امنیت ملی و تقویت ظرفیت دولت از جمله این اولویت ها هستند.
کشورهای با درآمد پایین و متوسط از سال ،2000 برنامه شناسایی ملی «بنیادی» را آغاز کرده اند. بسیاری از برنامه های شناسایی جدید، عملکردهای جدید برای خدمات متفاوت را به وجود آورده اند؛ به طور مثال این برنامه ها می توانند تضمین کنند که حقوق بازنشستگی، به ذینفعان مورد نظرشان برسد.
در شکل ذیل برنامه های شناسایی در کشورهای پردرآمد و سایر کشورها آمده است.

در این نوع از پیشرفت کشورها، فناوری ها و به ویژه فناوری بیومتریک، مقوله ای محوری به شمار می رود. راه حل های جدیدی در حال توسعه هستند تا امکان شناسایی آنلاین و قابل اعتماد را فراهم کنند و به ساکنان اجازه دهند با یکدیگر قرارداد ببندند، حساب بانکی باز کنند یا کسب و کاری در قلمرو دیجیتال ثبت کنند.
معرفی کتاب انقلاب شناسایی شناسه دیجیتال و توسعه
تقسیم بندی کشورها
کشورها از نظر استحکام، پوشش و قابلیت های سیستم شناسایی خود، در مراحل بسیار متفاوت زیر قرار دارند: در یک گروه، کشورهایی با سیستم های شناسه پرکاربرد و با پوشش بالا شامل هند، پرو، پاکستان، تایلند و رواندا هستند. به طور مثال برنامه ی Aadhaar هند شناسه دیجیتال بدون کارت ارائه می دهد و India Stack، پلتفرم باز برای پرداخت های دیجیتال، مدیریت اسناد و سایر خدمات جدید است؛
در گروهی دیگر کشورهایی مانند نیجریه، غنا و فیلیپین قرار دارند که چندین سیستم قطعی شده برای رأی گیری، مراقبت های بهداشتی، اداره مالیات و اهداف دیگر دارند.
اغلب سیستم ها از استانداردهای رایج پیروی نمی کنند و ممکن است از نظر فنی تعامل پذیر نباشند؛ در سوی دیگر این طیف، کشورهای فقیر و متأثر از درگیری مانند سومالی، لیبریا، سودان جنوبی و جمهوری دموکراتیک کنگو قرار دارند.
به علت عدم ثبت نام رسمی بسیاری از ساکنین، هیچ ثبت جامع جمعیتی برای تأیید هویت ساکنان وجود ندارد؛
گروه چهارم، از جمله کنیا و زامبیا، دارای ً قابلیت های سیستم های نسبتا قوی هستند که آنها می تواند با فناوری های جدید تقویت شود. هیچ نسخه جهان شمولی برای نوآوری و تغییر شکل سیستم های شناسایی وجود ندارد، با این حال کشورها می توانند برای راهنمایی به طیف وسیع نوآوری های فنی و برخی نمونه های برجسته زیر مراجعه کنند:
بیومتریک دیجیتال چندوجهی که میتواند آفالین بارکد، کارتهای QR یا کارتهای هوشمند یا آنلاین پایگاه داده مرکزی باشد؛
ثبت نام بیومتریک کودکان زیر 5 سال، شناسایی نوزادان توسط دستبند و یا گردنبند الکترونیک همراه با تراشه نام و مشخصات کودک و یا کپی پرونده پزشکی؛ واحدهای سیار و ارتباطات سیارمورد استفاده در پاکستان، پرو و مالزی جهت کاهش موانع ثبت نام برای جوامع دوردست.
مؤسسات و سیاست های نوآورانه ای در جهت نوآوری در سیستم های شناسایی وجود دارد. یکی از این سیاستها First Identity است که فارغ از وضعیت و حقوق افراد در ابتدا به شناسایی آنها می پردازد.
سیاست بعدی ارائه خدمات شناسایی توسط یک آژانس مستقل مالی است که به غیرسیاسی کردن عملکرد شناسایی کمک می کند. هزینه ها می توانند تا حدی توسط کاربر پوشش داده شوند اما این پوشش نباید باعث ارائه هویت به عنوان کالا شود.
در سیاست بعدی می توان از تجارب کشورهایی مانند پرو، استونی و هند که درس های فنی و سازمانی را برای مدیریت متمرکز هویت ارائه می دهند استفاده کرد.
معرفی کتاب انقلاب شناسایی شناسه دیجیتال و توسعه
ریسک های برنامه های شناسایی
در برنامه های شناسایی در کنار توسعه سیاست ها و ارائه خدمات مؤثر در جهت شناخت و کاهش ریسک ها، کمک به تحقق چشم انداز توسعه پایدار نیز وجود دارد. از جمله ریسک هایی که در این زمینه وجود دارند و می توان به آنها اشاره نمود عبارتند از:
طردشدن و بی تابعیتی برخی گروه های جمعیتی حاشیه نشین ها، سوءاستفاده و عدم اقدام خصوصا مؤثر برای حفاظت از داده و حفظ حریم خصوصی و سرمایه گذاری بیهوده که در واقع نتیجه برنامه های شناسایی ضعیف و طراحی سیستم های پرهزینه و غیر تعامل پذیر است.
معرفی کتاب انقلاب شناسایی شناسه دیجیتال و توسعه
ساختن سیستم های ID متمرکز بر توسعه
همه بازیگران اصلی حوزه شناسایی، از جمله آژانس های سازمان ملل، بانک های توسعه چندجانبه، سازمان های غیردولتی بزرگ و بنیادها و همچنین برخی از اعضای صنعت، مجموعه ای از اصول مشترک تهیه شده در سال 2017 را با همکاری بانک جهانی و مرکز توسعه جهانی تأیید کرده اند. اصولی که در سه موضوع کلی شمول، طراحی و حاکمیت طبقه بندی شده اند.
در جدول ذیل طبقه بندی و موارد قابل بررسی هرکدام آمده است:
شمول: پوشش و دسترسی جهانی
سیستم های شناسایی نمی تواند کمکی به توسعه کنند مگر آنکه فراگیر باشند، اهمیت این موضوع در پیام های توسعه پایدار به ویژه در هدف 16.9 SDG ذاتی است |
|
طراحی قوی، ایمن، پاسخ گو و پایدار
سیستم ها باید اطمینان حاصل کنند که هر هویت یکتا است و احراز هویت یک شخص در برابر هویت ادعا شده اش را امکان پذیر کنند |
|
حاکمیت ایجاد اعتماد با حفاظت از حریم خصوصی و حقوق کاربر
می بایست کشورهای دارای قوانین حفظ حریم خصوصی و یک نهاد مستقل مانند بازرسی باشند تا متضمن منافع کاربران سیستم های شناسایی باشند. |
|
مرضیه سادات آل ایوب
منبع:برهان