هویت دیجیتال، مرزهای مجازی
و رسانه های اجتماعی
معرفی کتاب با عنوان:
هویت دیجیتال، مرزهای مجازی و رسانه های اجتماعی (Digital Identity Virtaul Borders and Social Media)
این کتاب در سال 2021 توسط انتشارات (Elgar Edward Publishing ) منتشـر شـده اسـت. مسـئولیت ویراسـتاری کتـاب با Korkmaz Eren Emre بوده که در فصل اول آن، به صورت پیشگفتار به تشریح کلی سایر فصول پرداخته است .این کتاب به طورکلی دارای 7 فصل است که هر فصل آن نویسنده یا نویسندگان مستقلی دارد. به جز فصل اول که به تشریح موضوع و خلاصه کتاب می پردازد، فصل 2 و 3 ، متمرکز بر ابتکارات هویت دیجیتال مبتنی بر بلاکچین است. فصول 4 و 5 در ارتباط با اشکال مختلف مرزهای هوشمند (مجازی( است و ایاالت متحده، کانادا و اتحادیه اروپاEU )) که به شدت در هوش مصنوعی سرمایه گذاری می کنند را مورد مقایسه قرار می دهد. فصل 6 ، به بررسی نقش رسانه های اجتماعی و نرم افزارهای تلفن همراه در فعالیت های قاچاق و مهاجرت غیرقانونی پرداخته و فصل آخـر نیـز بـه ارزیابـی تأثیـر مطالـب رسـانه های اجتماعـی علیـه پناهنـدگان، بـر انتخابـات پارلمـان اروپـا در سـال 2019 پرداخته است.
در این کتاب به طور کلی بررسی می شود که بلاکچین در مدل های مشارکت جدید اخیر که شـرکت های فـن آوری و سـازمان های غیردولتـی بشردوسـتانه را گرد هم می آورد، به عنوان راهی برای حمایت از پناهندگان و افراد ترویج شده است. برنامه جهانی غذای سازمان مللWFP)) یک پروژه آزمایشی به نام »بلاکچیـن در برابـر گرسـنگی» معرفـی کـرده اسـت کـه ایـن فنـاوری را در اردوگاه ازراق اردن، بـرای انتقـال پـول نقـد بـه 10هـزار پناهنـده بـه کار می گیـرد .
WFP بـر داده هـای بیومتریـک ارائه شـده توسـط کمیسـاریای عالـی پناهنـدگان سـازمان ملـل UNHCR)) متکـی اسـت و پناهنـدگان می تواننـد بـا اسـتفاده از اسـکن عنبیـه از سـوپرمارکت های محلـی خریـد کننـد. ایـن سیسـتم، هویـت پناهنـده را تأییـد کـرده، موجـودی حسـاب آنهـا را بررسـی و خریـد را تأییـد و نهایـی می نمایـد. امـا آیـا همه این ها به معنای توانمند شدن مردم است؟ آیا این پیشرفت ها، راه حلی برای فقر ارائه می دهد؟ چه خطراتی در پیش رو وجود دارد؟
حتی اگر فناوری بلاکچین به پناهندگان اجازه می دهد تا یک شناسه دیجیتال دریافت کرده و کمک یـا وام هایـی را از آژانس هـا به طـور امـن دریافـت کننـد، ایـن به طور خودکار به این معنی نیست که آنها توانمند شده اند یا می توانند بر فقر غلبه کنند. همچنین خطر سوءاستفاده نیز وجود دارد. هویت های دیجیتال، حساب های بانکی و تلفن های همراه به شرکت ها و کمک کنندگان مالی اجازه می دهد تا انتخاب ها و خواسته های مردم را ردیابی کنند. چنین کنترلی ممکن است به مقامات و شرکت ها اجازه دهد تا نظارت بر پناهندگان را افزایش دهند. یک دولت مستبد این امکان را دارد تا از داده هایی که از پناهندگان جمع آوری شده است، علیه آنها سوءاستفاده نماید. در این باره همچنین بحث هایی در مورد دستکاری انبوه از طریق اخبـار جعلـی، مداخلـه در انتخابـات دموکراتیـک و قـرار دادن افـراد در معـرض تبلیغـات جهت دهـی شـده، نیـز وجـود دارد.
بنابرایـن، ایـن امـکان هسـت کـه بتـوان از ایـن قـدرت بـرای هدایـت پناهنـدگان در جهـت خاصـی اسـتفاده کـرد یـا آنهـا را از تصمیم گیری های خاصی منصرف نمود.
مرضیه سادات آل ایوب
منبع:برهان