راهنمای فن آوری های کنترل دسترسی-3– گذرگاه پیاده و اُتاقک های حفاظتی

0

راهنمای فن آوری های کنترل دسترسی بخش دوم – گذرگاه پیاده و سپرهای حفاظتی

 

گذرگاه‌ها (محل عبور عابر پیاده) و درب‌های گردان

در‌های گردان و گذرگاه‌ها؛ تردد عابران پیاده و کنترل دسترسی آن‌ها را در محل بازرسی؛ مدیریت می‌کنند. دامنه فن آوری در‌های گردان از یک در سه لبه ساده بدون هیچ‌گونه کاربرد جانبی شروع شده و به در‌های مانع دار الکتریکی با اسکنرهای نوری که جزئی از یک سامانه خودکار کنترل دسترسی هستند، می‌رسد.

دالان‌ها یا گذرگاه‌ها؛ دروازه‌ها یا در‌های کنترلی هستند که در آستانه ورودی؛ کنترل را از طریق موانع فیزیکی انجام می دهند. دالان‌ها می‌توانند به‌صورت یک در یا دو در برای ایجاد تله‌های انسانی[1] تأخیر دهنده استفاده شوند. تله‌های انسانی همان‌طور که در شکل 7 نشان داده ‌شده‌اند، یک چیدمان از دو در هستند که معمولاً به منظور ایجاد یک گذرگاهی استفاده می‌شوند. بدین صورت که از یک در آن، فرد وارد شده و تشخیص هویت داده می‌شود، سپس وارد ناحیه کنترل شده می‌شود. اغلب این گذرگاه ها در مکان هایی که حساسیت بالا داشته  و نیاز به حفاظت بالایی دارند مورد استفاده قرار می گیرند  و از طرف دیگر این نوع  گذرگاه ها نرخ تردد عابرین پیاده را کمتر می کند.

شکل 7: دالان‌های ورودی

درب‌های گردان و گذرگاه‌ها کارمندان و مراجعه‌کنندگان را تشویق به تحمل فرایند کنترل دسترسی کرده و نیاز به کارکنان حفاظتی برای نظارت به نقاط ورودی و خروجی را کاهش می‌دهند. برخی از این نوع گذرگاه ها  قادر به شمارش افراد عابر از محل گذرگاه  هستند. در برخی از روش‌های کنترل؛ با استفاده از نشانه‌ها و ریل‌ها چیدمان شده‌ به نحوی که عابرین بایستی همچون یک صف ویژه تردد نمایند.  اغلب در‌ها گردان و گذرگاه‌های که تولید شده قادر به ثبت‌ صوت و تصویر صورت برای تشخیص افراد در هنگام تردد هستند و همچنین دارای آژیر خطر به هنگام ورود غیرمجاز هستند.

عملکرد

در‌های گردان به شکل‌های بسیار متفاوتی کار می‌کنند. در هر نوع، آن‌ها تردد را با استفاده از چند مانع به شکل چرخشی، جمع شدن یا اهرم کردن فراهم یا مانند شکل 8 محدود می‌کنند. بسیاری از در‌های گردان دارای تمهیداتی به منظور افزایش تجهیزات کنترل دسترسی اضافی مانند کارت‌های هوشمند، مجاورتی و زیست‌سنجی نیز هستند. در‌های گردان در دو نوع تمام قامت و نیمه قامت هستند . تمام قامت[2] در مکان هایی با حفاظت کامل استفاده می‌شوند، ولی در‌های گردان تا ارتفاع کمر انسان (نیمه قامت) رایج‌ترین هستند.

شکل 8: درهای گردان

در عملکرد در‌های گردان و دالان‌های عبور، یک عابر پیاده ممکن است که کارت بکشد یا به کارت‌خوان نشان دهد یا شماره رمز را وارد کند تا بتواند وارد محوطه اصلی شود. اما قبل از این، سامانه واپایش دسترسی داده‌های وارد شده را با داده‌های پایگاه داده مقایسه کرده و در صورت تطابق، پیام باز شدن در را به گذرگاه یا در گردان برای باز شدن و اجازه دسترسی می‌فرستد.

برخی گذرگاه‌ها دارای اسکنرهای نوری یا کف‌های حساس به وزن هستند که ورود عابر پیاده به ناحیه واپایش‌شده را ثبت می‌کنند و مانع ورود غیرمجاز یک نفر به‌صورت دنبال نفر جلوتر[3] می‌شود. این سامانه‌های واپایش دسترسی معمولاً ویژگی ضد عبور غیرمجاز را دارند که مانع ورود مجدد فرد نیز می‌شوند. در ورود مجدد فرد ممکن است که فردی که مجاز به ورود با کارت است وارد شود و سپس با همان کارت یک نفر دیگر نیز بخواهد وارد شود. در این سامانه‌ها، پس از ثبت ورود یک کارت، اجازه ورود مجدد تا زمانی که خارج نشود به همان کارت داده نمی‌شود.

کاربرد

درهای گردان برای کنترل عابران پیاده در فرودگاه‌ها، مدارس، استادیوم‌ها، ورزشگاه‌ها، حفاظت محیط اطراف و داخل، فروشگاه‌ها، یا هر سالن و لابی دیگری که نیاز به کنترل دسترسی داشته باشد استفاده می‌شود. گذرگاه‌ها در موقعیت‌های حفاظتی بیشتر که احتیاط و مراقبت از تک‌تک افراد مهم است، استفاده می‌شوند. گذرگاه‌ها در مواقع نیاز به کنترل بیشتر اجازه تردد به افراد را نداده  تا  کنترل بیشتری صورت گیرد.

ارزیابی عملکرد

هیچ استانداردی به‌تنهایی برای در‌های گردان و گذرگاه‌ها وجود ندارد. و معمولا هر یک دارای ویژگی‌های خاص خود هستند که به جمعیت اجازه خروج در مواقع اضطراری را می‌دهد. تعدادی از تولیدکنندگان تجهیزاتی را به این درها اضافه کرده اند  که به افراد ناتوان اجازه  خروج آسان را می دهد. کاربرد خاص فن آوری کنترل دسترسی نیز بر عملکرد تجهیزات تأثیر می‌گذارد. در‌های گردان حتی در زمانی که جمعیت باید تک‌تک عبور کنند دارای نرخ عبور بالایی هستند. گذرگاه‌ها نرخ تردد پایین‌تری از در‌های گردان دارند زیرا باید برای هر فرد عبوری یک‌بار باز و بسته شوند.

آسیب‌پذیری‌ها

در‌های گردان و گذرگاه‌ها ممکن است با ورود جفتی افراد به صورت همزمان آسیب‌پذیر باشند و نتوانند واپایش یا کنترل کنند. این مشکل با به‌کارگیری روش های حفاظتی بیشتر قابل پیش‌گیری است.

پناهگاه‌ (اتاقک) و سپرهای محافظت‌ کننده

مکان ها و محوطه های دارای  گارد، محافظ و سپر، مکانی  مناسب برای نیروهای حفاظتی هستند. گارد، محافظ و سپر؛  مکان  و محوطه (شکل 9) اولین چیزی است که یک مراجعه کننده به هنگام  ورود با آن مواجهه می شود. بسیاری از  سازنده های محافظ، توانسته اند زیبایی را در حد بالایی  با استحکام  و ماندگاری  ترکیب کنند. هم اکنون بسیاری از  محوطه های ایمن هستند که توانسته سپرهای محافظی محوطه را در برابر پرتابه های منحنی زن دور برد یا نزدیک  زن تامین کرده یا پیش بینی های لازم در برابر قبل و بعد از انفجارهای بمب بجا بیاورند.

شکل 9: سپر و گارد های محافظ با لایه‌های محافظتی مختلف

عملکرد

یک محوطه با محافظ، قادر است محیطی حفاظت شده ایی را فراهم سازد تا نیروهای حفاظتی مستقر در محوطه بتوانند محوطه را از تهدیدات آب‌وهوایی بر اساس نیازهای حفاظتی، محافظت کنند. در خدمات  با حفاظت با حساسیت بالا، مانند نیروگاه‌های هسته‌ای یا ادارات دولتی ویژه، سپرها اولین خط دفاعی در مقابل ارباب‌رجوع یا حملات هستند. این سپرها هنگامی‌که با سایر تجهیزات کنترل دسترسی ترکیب شوند، تبدیل به درجه بالایی از خدمات حفاظتی در مقابل یک ورود غیرمجاز می‌شوند. محوطه‌های با حفاظت بالا که با استانداردهای مقاومت در برابر انفجار ساخته ‌شده‌اند، طوری طراحی‌ می گردند که برای افراد داخل محوطه در زمان انفجار، حفاظت و امنیت لازم را فراهم سازند.

کاربرد

غالبا محوطه‌های  حفاظت شده در محیطی  باز  در ابتدای ورودی خودروها یا افراد قرار گرفته‌اند. اتاقک ورود ارباب‌رجوع نخستین مکان داخلی برای سپرهای محافظ هستند. آن‌ها بر اساس نیازهای حفاظتی مشتری و زیبایی از پیش مشخص شده در محل دیگری ساخته ‌شده و به مشتری واگذار می گردد. در این اماکن؛ تسهیلات بسیاری از جمله سرویس بهداشتی و کمدهای لوازم اضطراری و فوری نیز برای تیم حفاظت دیده شده است.

ارزیابی عملکرد

پناهگاه‌ها یا اتاقک های حفاظتی می‌توانند بر اساس سطح مشخصی از نیاز حفاظتی در مقابل انواع خاصی از تهدیدات که بیشتر آتش‌سوزی و انفجار است ساخته شوند. استانداردهای محافظت در مقابل پرتابه های منحنی زن دور برد یا نزدیک زن  و انفجار به‌وسیله‌ی تعدادی از سازمان‌های دولتی و تجاری  در ایالات‌متحده مانند موسسه ملی عدالت[4] و آزمایشگاه‌های یو-ال[5] برای محافظت از پرتابه های منحنی زن و آژانس خدمات عمومی[6] برای محافظت از انفجار نوشته ‌شده‌اند. مدیرهای حفاظتی که به پناهگاه‌ یا اتاقک های با امنیتی بالا نیاز دارند باید حداقل فاصله‌ی توقف را برای موانع خودرویی، انفجارها و دستگاه‌های ایجاد کننده تأخیر به زیرساخت‌های امنیت عمومی را در نظر بگیرند.

آسیب‌پذیری‌ها

پناهگاه‌ها یا اتاقک حفاظتی ممکن است دور زده شوند و افراد غیر مجاز به نقاط دیگر دسترسی پیدا کنند، لذا بایستی  با روش‌های دیگر امنیتی مانند کشیدن فنس‌ها و دوربین‌های مداربسته، کنترل ها تکمیل شوند.

 

ادامه دارد….

قسمت قبل                                                                                                                    قسمت بعد

 

 

[1] mantrap

[2] Full height

[3] tailgating

[4] NIJ

[5] Underwriters laboratories (UL)

[6] GSA

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.