روش بیومتریک عروقی چیست؟

0

روش بیومتریک عروقی چیست؟

تشخیص عروق یک فناوری بیومتریک نسبتاً جدید است. چینش رگ‌ها در انگشتان و دست‌ها الگوی منحصربه‌فردی را تشکیل می‌دهند که می‌توان از آن برای شناسایی یک فرد استفاده کرد. این الگوی رگ‌ها با تابش یک منبع نور نزدیک به مادون قرمز (IR) از طریق انگشت/ دست یا انعکاس آن از سطح پوست و ضبط تصویر روی یک دوربین دوگانه شارژ‌ ‌شده (CCD) ثبت می‌شود. خون موجود در رگ‌ها و مویرگ‌ها نور IR را به‌طور متفاوتی به بافت عضلانی اطراف جذب می‌کند و طرح کلی واضحی از ساختارها را به دوربین منتقل می‌کند. این فرایند اسکن معمولاً سریع است (در برخی از برنامه‌ها فقط چند ثانیه گزارش شده است). به این ترتیب ویژگی‌ها از تصویر استخراج ‌شده و به عنوان یک الگوی دیجیتال ذخیره می‌شوند. روند ثبت نام و تأیید یکسان است و نیاز به همکاری فرد دارد، اگرچه هیچ تماسی با اسکنر IR یا دوربین CCD لازم نیست. بیومتریک عروقی عمدتاً در برنامه‌های تأیید یک به یک (1:1) استفاده می‌شود.

کاربردها:

در حال حاضر سیستم بیومتریک عروقی برای طیف گسترده‌ای از موارد کاربرد دارند؛ ازجمله دسترسی امنیتی در اماکن، مکان‌های ورزشی و اتومبیل، تراکنش‌های مالی (خودپرداز و کارت‌های بانکی). همچنین این بیومتریک برای نظارت بر زمان حضور و غیاب و احراز هویت شبکه رایانه‌ای در حال توسعه است.

روش‌های ثبت و تأیید بدون تماس، بیومتریک عروقی را برای عملیات‌هایی که نیاز به محیطی استریل یا کاملاً بهداشتی دارند، مناسب می‌سازد. به عنوان مثال، برنامه‌های مدیریت هویت در مراکز پزشکی (تأیید هویت بیماران بیهوش در اتاق عمل)، آزمایشگاه‌های دارویی و صنایع غذایی.

در این نوع بیومتریک، سرعت بالای جمع‌آوری داده‌ها در فرایندهای ثبت و راستی‌آزمایی در شرایطی که حجم بالایی از کاربران وجود دارد مانند فرودگاه‌ها، مؤسسات آموزشی، اماکن تجاری/کارخانه‌های بزرگ مناسب است.

همچنین محققان از الگوهای عروقی قابل مشاهده بر روی سطح پوست برای شناسایی مجرمان و تروریست‌ها از فیلم‌های ویدئویی کمک گرفته‌اند.

ملاحظات کلیدی:

اغلب الگوهای عروقی تا حد زیادی در بدن پنهان هستند اگر چه برخی از آنها در نزدیکی پوست قرار داشته و قابل مشاهده‌اند.

این بیومتریک مانند اثر انگشت یا DNA آثار فیزیکی از خود بر جای نمی‌گذارد؛ لذا این ویژگی به دست آوردن تصاویر غیرمجاز یا کپی کردن آنها را بسیار دشوار می‌کند. تا زمانی که الگوهای دیجیتال به درستی رمزگذاری و محافظت شوند، این بیومتریک به صورت قوی و کارآمد عمل خواهد نمود.

هرچند هزینه‌های پردازش این بیومتریک بیشتر از روش‌های دیگر بیومتریک است، اما در برنامه‌هایی که به درجه بالایی از تضمین هویت نیاز است، این موضوع جبران می‌شود. همچنین سیاهرگ‌ها مانند ویژگی‌های چهره و یا برجستگی‌های انگشت دست در معرض پیری، آسیب و تخریب فیزیکی یا عوامل محیطی قرار ندارند و از پایداری قابل قبولی برخوردار هستند.

 

برای ادامه مطالعه کلیک کنید…

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.