رویکرد سنتی جوامع در استفاده از تجهیزات امنیتی بیشتر بر حفاظت فیزیکی و ایجاد موانع متکی بوده است ایجاد دیوارها و خندق‌ها و در و پنجره و سیم‌خاردار و موارد مشابه استفاده از نیروی انسانی به‌عنوان نگهبان و یا استفاده از حیواناتی مانند سگ و غاز و جهت ایجاد سر و صدا و هشدار نیز کمک بسیاری به امر حفاظت می‌نموده است.
انتظار ما از تجهیزات امنیتی؛ جلوگیری از ورود افراد غیرمجاز به فضاها و اماکن محافظت شده و دورنگه داشتن مواد و اشیای ناخواسته و هشدارهای صوتی و تصویری در صورت احساس تهدید است. امروزه با پیشرفت فناوری و ساخت تجهیزات جدید امنیتی، لایه‌های دفاعی ما برای ایجاد امنیت، قوی‌تر و مطمئن‌تر گردیده اند.
محصولات امنیتی به همراه تکنولوژی و فناوری‌های روز آن هم برای دولت‌ها و هم برای صاحبان مشاغل و املاک محبوبیت زیادی ایجاد نموده است. انقلاب تکنولوژی؛ فرصت‌های بی‌نظیری را برای تعدادی از صنایع و صاحبان منازل مسکونی و تجاری به وجود آورده است. امنیت ناشی از سیستم‌های که با استفاده از این محصولات ساخته می‌شود باعث رونق اقتصادی و رفاه اجتماعی گردیده است و تهدیدهای امنیتی را کاهش و زنگ خطر را برای جنایتکاران به صدا درآورده است. این محصولات عمدتاً در دو گروه زیر ساخته و بکار می‌روند:
1) محصولات امنیت و حفاظت فیزیکی
2) محصولات امنیت اطلاعات و فضای سایبری
این تجهیزات را به طورکلی می‌توان در شش دسته ذیل تقسیم‌بندی نمود که در کنار نیروی انسانی و حیوانات تربیت شده مانند: سگ، عقاب و.. چرخه حفاظت را تکمیل می‌نمایند.
الف: سیستم‌های هشدار عمومی مانند آژیرها، دزدگیرها، سنسورهای دود و شعله
ب: سیستم‌های نظارتی مانند دوربین‌ها
ج: سیستم‌های کنترل هویت و دسترسی مانند پایگاه‌های داده، بیومتریک و کارت‌های هوشمند
د: سیستم‌های کنترل نفوذ مانند انواع حسگرها و سنسورها درک حرکت، انواع قفل و بست
ﻫ: سیستم‌های کشف مواد و اشیاء ممنوعه مانند ایکس ری‌ها، ردیاب‌ها و …
و: سیستم‌های محافظت از شبکه مانند انواع نرم‌افزارهای حفاظت و فایروال‌ها
تمرکز ما در این مقاله عمدتاً روی محصولات و تجهیزات امنیت و حفاظت فیزیکی خواهد بود.
اکثر تجهیزات امنیتی در واقع Component (مولفه ای) هستند که به تنهایی بی فایده هستند و امنیت اساسی آنها با مونتاژ قطعات و تجهیزات در سیستم‌ها تأمین می‌شود. این گونه سیستم‌ها با توجه به وضعیت و عملکردشان؛ باید تحت نظارت افراد باشند.
این سیستم‌ها معمولاً سه قسمت اصلی دارند:
- خود مکانیزم
- پیوندهای ارتباطی (باسیم و بی‌سیم)
- قسمت‌ها و ایستگاه‌های نظارتی و کنترل‌کننده
به‌عنوان‌مثال یک سیستم نظارت تصویری دارای اجزایی شامل دوربین‌ها، مانیتورها و دستگاه‌های ضبط ویدئو دیجیتال و ضبط کننده‌های آنالوگ، مالتی پلکسرها و تجهیزات اتصال و لینک و کنترل‌کننده‌ها هستند. این تجهیزات زمانی کار ساز هستند که یک اپراتور خوب آن را اداره کند و به موقع اقدام لازم را انجام دهد تا بتواند بازده خوبی داشته باشد. برغم توسعه بالای فناوری ضبط تصاویر باکیفیت بالا ؛ هنوز عنبیه انسان است که می‌تواند تصاویر را به نحوه احسن از هم تفکیک نماید و با استفاده از آنها تصمیمات صحیح را اتخاذ نماید.
محصول امنیتی سرویس یا کالایی است که برای فروش عرضه می‌شود. محصول می‌تواند یک سرویس و یا یک کالا باشد که به‌صورت واقعی یا مجازی عرضه می‌شود. این محصول باید عملکردی را که از آن انتظار داریم برآورده سازد و در عین حال بتواند خود را با تغییرات زمان وفق دهد و کاربرد مستقیم و یا غیرمستقیم با امنیت داشته باشد؛ لذا با این تعریف می‌توان حدود و طیف کالاها و محصولات امنیتی را که کاربرد متفاوت دارند را مشخص نمود.
3) محصولات امنیتی به چند دلیل باید تحت ارزیابی و نظارت قرار گیرند
۱) کاربری جمع‌آوری اطلاعات در کشور
۲) کاربری امنیتی، انتظامی و نظامی
۳) احتمال سوءاستفاده از آنها برای انجام جرائم های مختلف
۴) استاندارد نبودن برخی از این محصولات یا تقلبی بودن آنها که موجب منحرف شدن تحقیقات و اطلاعات می گردد
۵) عدم یکپارچگی این محصولات ورودی برای تأمین یک سیکل امنیتی که جواب گوی تمامی نهادهای امنیتی و انتظامی باشد
۶) موازی‌کاری و اتلاف منابع (بکارگیری محصولات امنیتی مشابه با هم در یک وضعیت یکسان)